وضعیت سلامت معنوی در سالمندان شهر اصفهان

اهداف: در سالهای اخیر، دنیا بخصوص کشورهای در حال توسعه ای نظیر ایران افزایش جمعیت سالمندی را تجربه کرده است. لذا حفظ و ارتقای سلامت وکیفیت زندگی سالمندان به عنوان یک گروه جمعیتی آسیب پذیر بیش از پیش بایستی مورد توجه قرار گیرد. بدیهی است که شناسایی وضعیت سلامت سالمندان اولین گام جهت ارتقای سلامت این قشر می باشد. سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت است که کمتر در گروه سالمند مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه تعیین وضعیت سلامت معنوی سالمندان شهر اصفهان بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 230 سالمند ٦٠ سال به بالا شهر اصفهان انجام شد. نمونه ها به روش در دسترس از همه  سطح شهر انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه ی مشتمل بر دو بخش ویژگی های دموگرافیک و ابزار سلامت معنوی paloutzian و ellison جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد 9/70 درصد ازافراد مورد مطالعه مرد بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان مورد مطالعه 5/67 سال بوده است. میانگین نمره سلامت معنوی افراد مورد مطالعه 13/98± 95/2 بود که مطلوب بوده است. سالمندانی که در خانه سالمندان سکونت داشتند از سطح سلامت معنوی پایین تری نسبت به بقیه گروه ها برخوردار بودند. بین میانگین نمره کل سلامت معنوی با متغیرهای سطح تحصیلات (0/05>p) و وضعیت سکونت (0/05>p) از نظر آماری ارتباط معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: حمایت ناشی از منابع معنوی یا مذهبی و داشتن ارتباط با قدرتی بالاتر سودمند بوده و می تواند برای بهبود کیفیت زندگی و ارتقای سلامت مفید باشد. با توجه به در نظر گرفتن سالمندان به عنوان قشر آسیب پذیرتر جامعه، نیاز به برنامه ریزی آموزشی و خدمات مشاوره ای در این زمینه احساس می گردد.